Afge­lo­pen vrij­dag (11 april 2025) heeft de Hoge Raad een belang­rij­ke uit­spraak gewe­zen inza­ke de plat­form­dienst­ver­le­ner Hel­pling. Plat­form Hel­pling bracht huis­hou­dens en schoon­ma­kers met elkaar in con­tact, zodat deze schoon­ma­kers ver­vol­gens werk­zaam­he­den kon­den ver­rich­ten voor de huis­hou­dens. De cen­tra­le vraag in deze pro­ce­du­re was hoe de arbeids­re­la­tie van de schoon­ma­kers moet wor­den gekwa­li­fi­ceerd. Was spra­ke van een arbeids­over­een­komst tus­sen de schoon­ma­ker en het huis­hou­den? Of een arbeids­over­een­komst tus­sen de schoon­ma­ker en Hel­pling? Of toch een uit­zen­dover­een­komst tus­sen Hel­pling en de schoon­ma­ker? Het pro­ces­ver­loop in deze zaak illu­streert dat de vraag wie als werk­ge­ver kwa­li­fi­ceert niet altijd even mak­ke­lijk te beant­woor­den is, nu de kan­ton­rech­ter, het hof en de Advo­caat-Gene­raal De Bock (AG) ieder anders oor­deel­den.

 

Een kor­te recap van het pro­ces­ver­loop

De kan­ton­rech­ter oor­deel­de dat de schoon­ma­ker een arbeids­over­een­komst had met het huis­hou­den.

 

Het hof kwam ech­ter tot het oor­deel dat spra­ke was van een uit­zen­dover­een­komst tus­sen de schoon­ma­ker en Hel­pling.

 

Vol­gens de AG kon het oor­deel van het hof ech­ter geen stand­hou­den, omdat het hof erken­de dat de huis­hou­dens fei­te­lijk als “inle­ner” zou­den moe­ten wor­den gezien, ter­wijl een inle­ner nor­ma­li­ter in het kader van een onder­ne­ming han­delt. Een par­ti­cu­lier huis­hou­den kwa­li­fi­ceert daar vol­gens de AG niet voor. De AG con­clu­deer­de dat spra­ke was van een regu­lie­re arbeids­over­een­komst tus­sen Hel­pling en de schoon­ma­ker. Wij schre­ven hier al eer­der een blog over. Graag ver­wij­zen wij hier naar.

 

Het oor­deel van de Hoge Raad

De Hoge Raad is het eens met het hof en oor­deelt dat noch uit de wet, noch de wets­ge­schie­de­nis volgt dat enkel spra­ke kan zijn van een uit­zen­dover­een­komst als de inle­ner in het kader van zijn onder­ne­ming han­delt. De con­clu­sie van de AG wordt door de Hoge Raad aldus niet gevolgd. De Hoge Raad beves­tigt de uit­spraak van het hof dat spra­ke is van een uit­zen­dover­een­komst tus­sen Hel­pling en de schoon­ma­ker. Dat het huis­hou­den toe­zicht en lei­ding uit­oe­fen­de op de dage­lijk­se uit­voe­ring van de werk­zaam­he­den kan inder­daad dui­den op werk­ge­vers­ge­zag, maar dit bete­ken­de in dit geval niet dat het for­me­le gezag vol­le­dig bij het huis­hou­den lag. Een rele­vant gezichts­punt waar dit for­me­le werk­ge­vers­ge­zag op geba­seerd werd, vormt de omstan­dig­heid dat Hel­pling bepaal­de hoe de beta­ling aan de schoon­ma­ker ver­liep. Hier­mee beves­tigt de Hoge Raad dat het voor de kwa­li­fi­ca­tie van een arbeids­over­een­komst (i.c. uit­zen­dover­een­komst) niet ver­eist is dat de werk­ge­ver het loon zelf ver­schul­digd is aan de werk­ne­mer. De Hoge Raad lijkt het in dit kader door­slag­ge­vend gewicht toe te ken­nen aan het feit dat Hel­pling de macht heeft te bepa­len hoe het loon wordt vol­daan en door wie.

 

Tot slot

De Hoge Raad heeft met deze uit­spraak rele­van­te inzich­ten ver­schaft met betrek­king tot plat­form­werk en de kwa­li­fi­ca­tie van het resul­taat van die bemid­de­ling als moge­lij­ke uit­zen­d­re­la­ties. Dit heeft tot gevolg dat onder bepaal­de omstan­dig­he­den bemid­de­lings­plat­forms die zich rich­ten op dienst­ver­le­ning aan par­ti­cu­lie­ren er ook reke­ning mee die­nen te hou­den dat bij het even­tu­eel van kleur­ver­schie­ten van de rela­tie met de dan schijn­zelf­stan­di­gen de ABU-CAO ook van toe­pas­sing kan zijn. Omdat de Hoge Raad de con­clu­sie van de AG niet heeft gevolgd zijn er, voor zover dat in een ande­re con­text nog van belang kan zijn, zoals bij bemid­de­ling tus­sen een plat­form en bedrij­ven, ook nog steeds zaken niet uit­ge­kris­tal­li­seerd. Dit betreft bij­voor­beeld de beoordeling/lezing van het gezags­cri­te­ri­um bij vor­men van arbeids­be­mid­de­ling. Bij rele­van­te ont­wik­ke­lin­gen, bren­gen wij u uiter­aard weer op de hoog­te.