Flexibiliteit

Werkgevers, maar ook steeds meer werknemers, zoeken naar flexibiliteit bij het inrichten van de arbeid. Uitzenden wordt gecombineerd met ‘payrollen’ en ‘contracting’. Daarnaast wordt gezocht naar manieren om werk zodanig in te richten dat er niet langer sprake is van een arbeidsovereenkomst, de zogenoemde ‘platformarbeid’. Door zowel Europese als nationale regels die ingrijpen op deze vormen van werken, ontstaat een ingewikkeld landschap een wetgeving met betrekking tot regulering en verplichtingen voor werkgevers die gebruik maken van flexibele arbeidskrachten.

Elke werkgever krijgt te maken met tijdelijke arbeidskrachten. Of dit nu een vast onderdeel van de bedrijfsvoering is of incidenteel ter vervanging van een zieke werknemer. Wat de reden is voor het gebruik van flexibele arbeidskrachten en of dat men gebruik maakt van uitzendkrachten, payrollwerknemers, oproepkrachten of zelfstandigen maakt voor de wetgever niet uit. Alle vormen van flexibele arbeid kennen hun eigen bijzondere regels. Een misstap kan snel ingrijpende gevolgen hebben door de op elkaar ingrijpende civiele, fiscale en sociaal verzekeringsrechtelijke regels ten aanzien van deze bijzondere, maar onmisbare, groep van werkenden.

Advies

Bij HVG Law adviseren wij veelvuldig bij het toepassen van flexibele arbeidskrachten in grote en kleine ondernemingen, nationaal en internationaal. Niet alleen ten aanzien van het opstellen van contracten of het inrichten van een organisatie of arbeidsproces, maar ook ten aanzien van alle verplichtingen en risico’s die om de hoek komen kijken op het moment dat het contract met de flexibele arbeidskracht eenmaal is gesloten.